Gisteravond werd de film Meat the Truth van het wetenschappelijk bureau van de Partij voor de Dieren, de Nicolaas G. Pierson Foundation, vertoond in het Centrum voor Biologische Landbouw in Lelystad. Als part time onderzoeker van de NGPF heb ik meegewerkt aan het onderzoek voor de film en heb ik meegeschreven aan het script. Erg leuk om dan na afloop de discussie aan te gaan met de aanwezigen over de boodschap van de film dat de veehouderij en de consumptie van vlees een grote bijdrage leveren aan de opwarming van de aarde.
Het Centrum voor Biologische Landbouw is opgezet door biologische boeren om mensen te informeren over de biologische landbouw en om de verkoop van biologische producten te stimuleren. Biologisch voedsel is goed voor mens, dier en natuur. De natuurlijke kringloop wordt gerespecteerd, dieren hebben de ruimte om buiten te scharrelen en er worden geen kunstmest of pesticiden gebruikt. Na afloop was er interessante discussie met de aanwezige boeren en burgers over de effecten van de westerse vleesconsumptie op de wereldvoedselverdeling, het klimaat, de biodiversiteit en de uitputting van natuurlijke hulpbronnen. Er waren veel vragen van boeren over de standpunten van de Partij voor de Dieren en ze waren blij verrast dat we niet alleen strijden voor een beter dierenwelzijn, maar ook voor een duurzame wereld. En dat onze speerpunten sterk overeenkomen met waar de biologische landbouw voor staat. Waarom heten we dan Partij voor de Dieren en niet Partij voor de Duurzaamheid, Solidariteit met armen, Respect voor de Leefomgeving en voor de Rechten van Dieren, vroegen ze zich af? Nou, ten eerste is dat wel een hele lange naam ;-) Door onszelf Partij voor de Dieren te noemen, geven we aan dat we vooral staan voor de meest kwetsbare levende wezens in de wereld, de dieren, en niet voor het eigenbelang van mensen. Eigenlijk zijn wij de enige partij die niet is gericht op 1 onderwerp: het verdedigen van de korte termijn economische belangen van de westerse mensen. Onze partij is hard nodig want we zijn de grenzen van wat de aarde aankan al ruimschoots overschreden. We zullen echt een andere weg in moeten slaan waarbij mededogen en respect voor mensen, dieren en natuur de uitgangspunten vormen.�
Het was leuk om na afloop van de discussie nog verder na te praten met de aanwezige biologische akkerbouwers over de huidige crisis in de landbouw en de omslag die nodig is in Nederland om de kringloop weer te herstellen, de toelating van genetisch gemanipuleerde gewassen en de gevaren daarvan voor de biologische teelt als uitkruising plaatsvindt, en de mogelijkheden van compost als vervanging van mest. Wel veel te laat naar huis, maar ik vind het erg belangrijk om de ervaringen uit de praktijk te horen en daarvan te leren.
Vanochtend las ik in het Agrarisch Dagblad dat ook Wageningse en Franse onderzoekers concluderen dat de uitbreiding van het melkquotum vorig jaar er mede toe heeft geleid dat de prijs van melk drastisch is gedaald de afgelopen maanden. Veel melkveehouders verkeren nu in financi�le problemen. Dat is ernstig, maar ook voor een groot deel de schuld van de sector zelf die vorig jaar keer op keer pleitte voor verhoging van de melkproductie.
De Nederlandse landbouwminister Verburg heeft vorig jaar bij haar Europese collega's deze verhoging er door gedrukt, terwijl andere lidstaten zoals Duitsland grote bezwaren hadden. De zuivelmarkt heeft namelijk een fragiel evenwicht. Mede door een sterke lobby vanuit de boerenorganisatie LTO en de zuivelsector heeft ze toch haar zin gekregen. De Partij voor de Dieren heeft als enige partij in de Tweede Kamer continu bezwaar gemaakt tegen een uitbreiding van de melkproductie. Want de veehouderij veroorzaakt nu al een te grote ammoniakuitstoot en dat heeft geleid tot ernstige aantasting van de natuur in Nederland. Nog meer produceren zou de situatie alleen maar verergeren, zo concludeerde ook het Centrum voor Landbouw en Milieu vorig jaar. Bovendien is de melkveehouderij een grote veroorzaker van broeikasgassen, eten koeien ook soja van gronden waarvoor tropisch regenwoud is gekapt en zouden we dus ook de zuivelproductie en consumptie drastisch moeten reduceren voor een duurzame toekomst.
Maar de minister was doof en blind voor onze argumenten en liet haar oren hangen naar de speculerende melkveehouders. Zij kregen uiteindelijk extra melkquotum, de prijs zakte tot 23 cent per liter melk en nu hebben de veehouders en de minister weer in Brussel aangeklopt voor extra steun. En dat betekent dat met subsidie van de Europese Unie zuivelproducten onder de kostprijs worden gedumpt in ontwikkelingslanden. Deze dumping leidt tot verstoring van de lokale markten omdat kleine veehouders in ontwikkelingslanden niet kunnen produceren tegen deze lage prijzen. Het Europese landbouwbeleid is echt failliet en moet zo snel mogelijk worden afgeschaft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten